ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၾကိဳက္သည္ဆိုေသာ ေတးတစ္ပုဒ္

၁၉၈ဝ-၈၁ ခုႏွစ္က ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ ပါတီေခတ္။ ပါတီေကာင္စီ တို႔၏ စီမံခ်က္၊ လမ္းၫႊန္ မႈျဖင့္ ႐ုပ္ရွင္ေကာင္စီ မွ ရန္ကုန္ ပတ္ ဝန္းက်င္ ရွိ ၿမိဳ႕နယ္ မ်ားတြင္ ျပဇာတ္ ႏွင့္ ပေဒသာက အဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ ခြဲ၍ လွည့္ လည္ ကျပေဖ်ာ္ေျဖရေသာ အခ်ိန္။

မမွတ္မိေတာ့ေသာ ညတစ္ည ၾကည့္ျမင္တိုင္ ရွိ အထက္တန္း ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းတြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပဇာတ္ အဖြဲ႕ (၂)မွ ကျပရန္ အလွည့္ က်ေသာ ေန႔ျဖစ္ပါသည္။ ကျပရန္ ရက္မွာ ႏွစ္ည ျဖစ္သည္။ ၄င္းၿမိဳ႕နယ္မွ ေတာင္းဆိုပါ ကေနာက္ထပ္ ရက္တိုး၍ ကျပၾကရမည္ ျဖစ္သည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕တြင္ ဒါ ႐ိုက္တာ ဆရာ ရန္ႏိုင္စိန္က ဦးစီး၍ ႀကီးၾကပ္သူ မ်ားမွာ ျပည္ေထာင္စု ဦး ေက်ာ္ႏိုင္၊ မင္းသားစိုးေရႊ၊ ဦးဘသက္ (မန္း)ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ ပါသည္။ ပါဝင္ ကျပသူမ်ားမွာ ေတာ္လွန္ေရး ေခတ္ သံုးေခတ္ျပဇာတ္ တြင္ ကြၽန္ေတာ္ (စာ ေရးသူ)၊ မင္းသားျမင့္စိုး၊ မင္းသား မ်ိဳးျမင့္၊ ေဒဝ၊ ေက်ာ္သန္း၊ မင္းသမီး မွာ ၾကည္ၾကည္ေဝႏွင့္ ၁/၁၉၇၉ ႐ုပ္ရွင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ သင္တန္းမွ သင္တန္းသူ၊ သင္တန္းသားမ်ား ပါဝင္ၾကပါ သည္။ ကပြဲမွာ ႀကံဳသလို ကေသာ ပေဒသာက ပြဲမ်ိဳး ျဖစ္ ပါသည္။ ကေလး ႏွစ္ပါး သြားလည္း ပါသည္။ တခ်ိဳ႕ ေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းသူေလး မ်ားကေသာ ယိမ္းအဖြဲ႕လည္း ပါသည္။

ကြၽန္ေတာ္ ပါေသာ ျပဇာတ္မွာ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး ဇာတ္လမ္း ျဖစ္သျဖင့္ မင္းသား ျမင့္စိုးႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေသာ ကြၽန္ေတာ့္အား တိုက္ပြဲတြင္ ေသ နတ္မွန္၍ ထြက္ လာေသာ အခန္း…။ ပထမကေသာ ညတြင္ ေသနတ္ ဒဏ္ ရာျဖင့္ ထြက္လာၿပီး သူငယ္ခ်င္း ရဲေဘာ္ ျမင့္စိုးကိုေခၚ၍ စကားေျပာၿပီး ေသရ သည့္ အခန္းျဖစ္သည္။

ေနာက္ည အတြက္ ၄င္းေနရာတြင္ သီခ်င္း ထည့္လွ်င္ ေကာင္းမည္ဟု စဥ္း စားမိ၍ ဆရာ ရန္ႏိုင္စိန္အား သီခ်င္း ထည့္ေပးရန္ ေျပာျပရာ၊ ဆရာက အဆင္သင့္ မရွိ၍ ပထမည အတိုင္းက ရန္ ေျပာပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ငယ္စဥ္က ဆိုေနေသာ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ ကိုသတိရ၍ မင္းသားႀကီး စိုးေရႊအား ဆိုျပရာမွ သေဘာ က်ၿပီး ၄င္းက မယ္ဒလင္ တီးၿပီး ေန႔ပိုင္းတြင္ အားခ်င္းတိုက္ ၍ ညကေသာ အခါ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေသနတ္မွန္သည့္ အခန္းတြင္ ကြၽန္ေတာ္ သီခ်င္း ဆို၍ ထြက္လာသည္။ ပရိသတ္ သေဘာ က်သြားသည္။ ဆရာ ရန္ႏိုင္စိန္ ကလည္း ဝမ္းသာအားရျဖင့္ ေကာင္းခ်ီးေပးသည္။

 ျပဇာတ္ ကျပၿပီးေသာ ည ၂ နာရီ အခ်ိန္တြင္ ဇာတ္႐ံုေနာက္ဘက္သို႔ ဗိုလ္ ထြန္းလွ (တကၠသိုလ္ေနဝင္း) ယခင္ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ အပါးေတာ္ ၿမဲျဖစ္ခဲ့ သူေရာက္ လာၿပီး ကိုစိုးေရႊအား”ျပဇာတ္ ထဲမွာ ေသနတ္မွန္လို႔ ဆိုသြားတဲ့ သီခ်င္း ဘယ္ကရသလဲ” ဟုေမးပါသည္။ ထို႔ ေနာက္ သူ႔အား ေရးေပးရန္ ေျပာၿပီး ”အဲ့ဒီ သီခ်င္းကို ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သိပ္ႀကိဳက္တာဗ်” ဟုလည္းေျပာျပျပန္ ပါသည္။

မင္းသားႀကီး ကိုစိုးေရႊက ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္ လွည့္၍ ”အဲဒီသီခ်င္းက ကို ေဌးေအာင္ ရတာ။ ကြၽန္ေတာ္ ရတာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာျပရာ ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္ကိုလွည့္လာ ပါေတာ့ သည္။ ဒီသီ ခ်င္း ဘယ္လိုရခဲ့သလဲ ဆိုသည့္ သေဘာ ေမးေတာ့သည္။

ကြၽန္ေတာ့္ ဦးေလး ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး က ျပန္လာၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္ မွာ ျပည္သူ႕ ရဲေဘာ္ သင္တန္းတက္ၿပီး ျပန္လာတုန္း ကသူ႕ဆီက တစ္ဆင့္ ကြၽန္ ေတာ္ ရေၾကာင္း ေျပာျပ လိုက္ပါသည္။

ဗိုလ္ ထြန္းလွက ”ဟုတ္တယ္ဗ်” ျပည္သူ႔ ရဲေဘာ္ ဌာနခ်ဳပ္ ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေရာက္တိုင္း ”ဟိုရဲေဘာ္ လာကြာ။ တီးစမ္း ဆိုစမ္းနဲ႔ အၿမဲပဲ အဲဒီသီခ်င္းကို ဆိုခိုင္း တီးခိုင္းတာ” ဟု ကြၽန္ေတာ့္ အား ေျပာျပၿပီး ”ကိုင္း ဒါျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေရးေပးစမ္းပါဗ်ာ” ဆို၍ ေရးေပးလိုက္ရ ပါသည္။ သီခ်င္း အမည္က ”ကြၽန္ႏိုင္ငံ” ျဖစ္၏။

ကြၽန္ႏိုင္ငံ

ကြၽန္…ႏိုင္…ငံ.. လက္ ေအာက္ခံကြၽန္ ဘဝက ေသတာပင္ ျမင့္ ျမတ္လွေတာ့တယ္။ ရာထူးဂုဏ္ xxx စည္းစိမ္ ဂုဏ္ေတြ တိုးေပမယ့္ တစ္မ်ိဳး လံုးျဖင့္ မလြတ္ လပ္တယ္x x သိမွတ္ ဖြယ္မွန္ တကယ္၊ အသက္ နဲ႔လဲခါ… ကြၽန္စာရင္းက …ကင္းရွင္းလြတ္ ေျမာက္…ဘြယ္။

အဓိ႒ာန္ထား..လို႔ ျမတ္ဘုရား မွာတိုင္တည္… ရန္သူဆိုး… မိစၧာ မ်ိဳး…ကို ..တကယ္..ၿငိႇဳးခါပ.. နစ္နာလွတာ..မေသြတိုင္..တည္ ျဖစ္ရာ ဘဝ..က ..မေၾကႏိုင္တယ္ xxx အေၾကာင္း မသင့္ခါရယ္…ခုစစ္ပြဲမွာ ေသြေခ်ာ္လြဲ…အသက္ပင္ေသ ေသာ္လည္း စြဲလမ္း မပ်က္တယ္။ တို႔ရဲ ေဘာ္ေတြ …ေသြးမကြဲတမ္း သာပ ..ထာဝစဥ္ ပါကြယ္… ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ဝိညာဥ္ေလးဟာ လိုက္ခါ သာပဲ စစ္ တိုက္လ်က္ရွိမယ္…။

ဘယ္သူေရး၍ ဘယ္သူဆိုခဲ့မွန္း မသိခဲ့ရသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႀကိဳက္ေသာ ေတးတစ္ပုဒ္ ဆိုသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ျပဇာတ္ ကရင္း ဆိုခဲ့ဖူးပါ သည္။

 ေဌးေအာင္(ေဆြဗမာ)